Elimle güneşe dokundum dedim
Kimse inanmadı bana
Acılarımı unuttum
Ağrılarımı unuttum dedim
Yanağıma artık yağmurlar yağmıyor dedim
Ve mavi rüyaların Deniz’inde umudum var dedim
Kimse inanmadı bana
Sen yüreğimle dokunduğum en güzel çiçeğimsin sevdiceğim
Ayazda kalmış yüreğimin kardelen çiçeğisin
Acılarmı kalbinin ateşinde yaktığımsın
Ve perdeleri sonuna kadar çekik evimin içine doğan güneşimsin sevdiceğim
Gecelerimin tüm görüş günleri seninle aydınlanıyor
Senden başka birşey düşünmüyorum
Elimle güneşe dokundum dedim
Kimse inanmadı bana
Şimdi beni bir b/aşk’a yerde arama
Ben zaten ’sen’de bir b/aşk’ayım sevdiceğim
Bazen yüreğinin barikatlarına direnen korsan bir eylem oluyorum
Bazen ise gözlerinin cennetine pusu atan bir militan gibi kalbinden vurulup,
Umudumun özgürluğune darağacı oluyorum
Ama her zorluğa rağmen herşeyden önce ben sen oluyorum sevdiceğim
Ve sen yüreğime dokunduğun günden beri,
Nefes alışlarım farklılaştı,
İnsanlara gülümsemelerim içten ve samimi oldu
O sancıyan sızlayan kahırlı bekleyişlerim son buldu
Gecelerim kısa günlerim uzun olmaya başladı
Müebbet yemiş bedenim özgürlüğüne kavuştu
Biliyormusun sevgili ben öldüğümü düşündüğün anda,
Gözlerim gözlerinde yaşamı kucakladı,
Hayatım oldun canımın içi oldun
Ve herşeyden önemlisi namusum oldun
Elimle güneşe dokundum dedim
Kimse inanmadı bana
Acılarımı unuttum
Ağrılarımı unuttum dedim
Yanağıma artık yağmurlar yağmıyor dedim
Ve mavi rüyaların Deniz’inde umudum var dedim
Kimse inanmadı bana
Ama kaşımda gözünü öpüp yumdum gözlerimi sevdiceğim
Kaşımda gözünü öpüp yumdum gözlerimi

İbrahim DALKILIÇ ( 08/04/2013 // 23:50 )