7
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1880
Okunma

Bir gülün yaprağına sürdüm elimi
Payıma düşeni aldım kokusunda
Burda baharı sevmenin tam sırası
Bütün gün, mavi ve yeşilin arasındayım
Durmadan kumrular öter karşı bacalardan
Baş döndüren bir güzellik içinde olur akşam
Gördüm, öğrendim, ama çok geç.
Uçuyorum, çığlıklarım lodoslara karışıyor
Gemiler alabora, dalgaların ürpertisinde
Gecenin karanlığını taşıyan, mehtabın yüzünü gördüm
Bir masumiyet tecellisi içindeydi
Sevdiğim, ve unutamadığım bir ada
İçimde bir sancıdır, kulaklarımda zonklayan.
Gecenin yasaklı karanlığı,
Korkular mekanı olmuş içimde
Sen, aşkımın buruk simgesi
Bu kenti ayaklandıran sen miydin?
Hadi, usulca gel, bir tohum gibi filizlen tenimde
Toprağın Mezopotamya’m, suyun Anadolu’m olsun.
Nuri Dağdelen
6/4/2013
5.0
100% (5)