az bir zaman tekrarlıyorum gözlerini
aklım bir akşam buluşuyor sesinle
hangi akşam karıştırıyorum
o kadar beklemek ile karışmış
biraz uyuyorum affet
rüzgarı da
üstelik
bir bayrak seçilecekse
saçlarındır
affet

üzerime düşen öfken ile
yanmaya benziyorum
sabahları uykusuzluk kokan kahvelere.
uykunu arıyorsun
neden bilmem
şu dışarıdaki sesler de bilmez
ruhunu çağırıyorsun
bu sabah insan olmaya hazır

bu sabah kuşlar da hazır
sokaklar da

suretini arıyorsun
dağınık şiirler bulup getiriyor sevincim
ülkem diyorum
bayrak dalgalanıyor
nasıl gizli

neyi çağırıyorsun
ne kaldı bilmiyor şu dışarıdaki kadınlar
uykunu çağırmıyorsun
uykunu içiyorum uykumla beraber
sesimi çağırmıyorsun
göğe yakın değil
ruhunu çağırmıyorsun
artık insan taşımıyor bu cehennem

kuşları seviyorsun, kuşlar güzel
biraz masumluk avucunda
biraz insanlık
ruhunu çağırıyorsun,
ruhun biraz soluk
bayrağını taşı diyorum

elini açıyorsun

elin cennet.

M.T