sokaklar sesleri taşırıyor
bir kadın yolun ortasında
çocuğunu emziriyor
göğüslerinden kanlar akan kadın
emziriyor bulutları

güzel bir yosma geçiyor
merhametinden elli kuruş kopuyor
emekli bir öğretmen geçiyor
torununu taşıyor saçları
saçları ağarmış yeşile benziyor
uzanıyor
bir bozukluk da yaşlılık atıyor

zenci bir sefil geçiyor
muhtemelen tren parası
ve belki melez eş sevinciyle
uzanıyor
bir gülümseyiş atıyor

günler geçiyor çocuklar büyümek üzere bir sabah oluyor
şiirler okuyor
şiirlerden daha çok suretler

mızıka çalıyor
kadın göğsünde
bir sancı büyütüyor

kış fakirliği yerleşiyor dudaklarına
ve kış soluğu ellerine

üşüyor,
çok zengin bir devrimci
uzanıyor

yetimhaneye bir ağız daha götürüyor


göğsü kan kokuyor
sancı bıçak
gibi


deliyor kadını şakağından

bir daha gün doğmuyor
dişlerine caddenin

Merve Taşçı