Mazide yürüyorken, baktım ki bir zamanlar
Ne yanlışlar yapmışım, ne hatalar, ne zanlar
Dört dörtlük kulum desem, yıllar beni yalanlar
Mahcubiyetim arttı, anınca Yaradan’ı
Affet beni ya Rabb’i, affet ey hanlar hanı

Helalin hoşluğuna gözlerimi kör etme
Haramın boşluğunda benliğimi eritme
Yanlışta bile bile, pervasızca yürütme
Yanlışların elbet yok, savunulacak yanı
Affet beni yarabbi, affet ey hanlar hanı

Şöyle, ibretle baktım, portakal dilim dilim
Değer biçmek imkânsız servet dudağım, dilim
Var olanı tespitten başka nedir ki bilim
Sen bilirsin aşkınla ateşlerde yananı
Affet beni yarabbi, affet ey hanlar hanı

Dediğini yapmadık, düştük bin türlü derde
Suçu sana yükledik, yazmış dedik kaderde
Kusurumuza bakıp, muhtaç etme namerde
Kurtar bizi dertlerden, rahatlattır şu canı
Affet beni yarabbi, affet ey hanlar hanı

Çamuru mayaladın, bir damla su katarak
İskeletini kurdun, kemikleri çatarak
Gönlü tartısız verdin, aklı ise tartarak
Akıldan ayrılınca, nefis yaptı talanı
Affet beni yarabbi, affet ey hanlar hanı