İlim üzerine kurulmuş âlem
Sema ayrı güzel, arz ayrı güzel
“Ikra” diye başlar ilahi kelam
Sünnet ayrı güzel, farz ayrı güzel

Semah döner Yıldız, Ay, Güneş her şey
Galaksiler müthiş, muazzam bir şey
Fezada sınır yok, öteler sır şey
Işık ayrı güzel, hız ayrı güzel

Bulut yumakları, deryadır gökte
Bazen dolu bazen kar elemekte
Sis zerrecikleri su gizlemekte
Yağmur ayrı güzel, buz ayrı güzel

Dört mevsimi şöyle gözlemle, bir bak
Kışın ayaz, soğuk, kar kucak kucak
Yaz gelince her yer, olur şen şakrak
Bahar ayrı güzel, güz ayrı güzel

Bilene her nesne ibretiâlem
Hava ayrı âlem, su ayrı âlem
Toprak ana unsur, Allahüâlem
Dağlar ayrı güzel, düz ayrı güzel

Dilsiz mahlûkatı, eylersek fikir
Her nesne kendince yapıyor zikir
Allah, Allah diye çekince tekbir
Lisan ayrı güzel söz ayrı güzel

İnsan bu alemin bazen delisi
Hem en mükemmeli hem en âlisi
Can içre can olur, canın muhlisi
Sıfat ayrı güzel öz ayrı güzel

Tefekkür et Hadi her şeyden önce
Her canlı söyleşir kendi dilince
Yaratmış insanı inceden ince
Gözler ayrı güzel, yüz ayrı güzel