7
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1787
Okunma

bende bir hasret ki sormayın,
Nurcan sanıyorum her gördüğümü
ne motorsikletten iniyorum,
ne de başka şey yapıyorum
üç gün sonra bayram,
ertesinde ağabeymin düğünü
ben atladım gene jawaya,
nereye Ankaraya..
dönemeçte bir eşekli,
kurtaramadım,
süratliydim ki
o anı hatırlamıyorum,
uçuruma yuvarlanmışım
beni hastaneye, kaldırmışlar
ağrım acım yok gibi
alçılar içinde Nurcihanı sayıklamışım..
emmioğlum biliyor ya her şeyimi..
güya
Nurcihan merak eder diye
“kaza geçirdi hastanede”
diye yazmış yavukluma
gününü; mutfak penceresinden sokağın başını gözetlediğini
postacının yolunu gözlemekle geçirdiğini..
postacı eve gelmesin için
uçarak gidip karşılayıp
saklayarak getirip
banyoya kendini kilitleyip
yüzlerce defa okusa da bıkmadığı
mektuplarımı beklediğini biliyor ya
çok bilmiş
“geçmiş olsun,
hastanede yatıyor” demiş
ben Onu sayıkladıkça, güya içi yanmış
anam aklına geleni yapmış..
kız kardeşimi Emmimoğluna yamamış
ama önünde ben varım ya
emmikızını da bana..
ağzından girmiş burnundan çıkmış
emmioğlumla birlik olup, mektupla
“başın sağ olsun” demişler
Nurcihan’ıma
.
5.0
100% (7)