İğneyle kuyu

At be üzerinden at şu korkuyu
Ben hece şiiri, yazmam dermişsin
Evet, "hece" yazmak, derin bir kuyu
“Ben iğneyle kuyu kazmam dermişsin

Duraklarda durmam, kural tanımam
Aklıma geleni yazdım mı tamam
Uyaklı yazarsam bozulur anlam
"Bu yüzden tarzımı bozmam" dermişsin

Denemekten korkma, zorluğa alış
Zoru başaranlar hak eder alkış
Her tarz ayrı güzel, ayrı bir nakış
"Serbestle bağımı çözmem" dermişsin

Kim bırak diyor ki serbest yazmanı?
"Aruz" da yaz derim, gelsin zamanı
Nice yenilik var, hepsini tanı
"Aynı şey yazmaktan bezmem" dermişsin

Şiir ince sanat, herkes yazamaz
Peh, denecek şair çok değil, çok az
Kaç tane sayarsın, şiirde cambaz
"Konuşup kimseyi üzmem" dermişsin

“Hece” milli ölçü, öz be öz Türk’ün
Hece değil midir şarkın ve türkün
Heceyi hor görmek çok ayıp, çirkin
Bir de "ben asilim, azmam", dermişsin

Heceyle yapıldı hep bestelerin
Var ise, gel sen de göster hünerin
Hece derya, deniz, hece çok derin
"Ben derin sularda yüzmem" dermişsin

Sen bilirsin dostum, tozut gönlünce
Ne çıkar sıradan yazsan binlerce
Dediğim doğru mu, eğri mi sence?
"Asla doğru söze kızmam" dermişsin