I



Kül mavisi bu
Bir Cumhuriyetin konuşmaya küsmüş umutları kadar
ağır ve sessiz
tembel yosun caddelerinde uzanmış insan yığınları
haykırmak bir anlatmak ki, tuzlu
ve bedensiz
öksürür gibi konuşuyor avuçlarım
yüzüm başka bir memleket
söyler misiniz bana
manolya kaç harftir

yeni kelimeler aranıyor ırgat şiirlerine
pamuk ovalarında konseptse hiç değişmedi
şalvar örtülerineyse kan damlamıyor
sanıyorsun
yaşamaksa gece yağıyor

ve çadırlar
çuval artıklarıyla kurulmuş
imara açılmamış bir çatı
Villalar ya da dillerimiz kadar ukala değil
sıcak da değil ama emziriyor



II



Garip bir ses bu
haysiyet, şeref, namus diyor
sözlük cebinde geziyor tıknaz şairler
nerelisiniz diyorum
oralı değiliz diyorlar

susmuşlar besbelli susmuşlar
hemen bir Tanrı perdesi yüze çekiliyor
görüyorum ki lastik gibi uzamışlar
dalları kök
kökleri ormana yabancı gibi
ele, yüze, göze bulaşmışlar

ve sıradanlar
insan gibi işte
erkeği erkek, kadını kadın
daha bir hücreye bile kapatılmamışlar

dedikodu özgürlüğü istiyorlar
laf ebeliği diplomalarıyla
adına dostluk, kardeşlik aşısı diyorlar
nerelisiniz diyorum
oralı değiliz diyorlar



III



Kül savrulması bu
zaaflarıyla örülen bir kazak gibi tüm ruhlara beden
yanarken yanında yakmak tüm çıplaklıkları
Kibir ve diş gıcırtısıyla hükmetmek hükümsüzlüklere
adalet ömrün neresindeyse, orasında uyumak
ve bedelsiz
susamış gibi konuşuyor dudaklarım
demokrasi başka bir memleket
söyler misiniz bana
manolya kaç harftir...


























.