ne zor şimdi
susarak anlatmak
detaylandırmak bakarak
vurgun yemiş güfteler gibi boğazda takılı
cızırtılı bir aksan
gitmeye meyilli bir melodram bu
cepleri acı dolu
çeperi taşkın
hep bir yerini kırar ya insanın elveda havası




dört yıldan fazlasını beslemiş
çoşkun saatler tablosu
unutmak gerek şimdi güneşe asmalı asık suratları
dalgalı mevsimleri
şimdi gitmek vakti
durdurarak saati
müphem sebepler demeli
kıraat yorgunluğu biraz
biraz zamanı dinlendirmeli



bir aşk kesiği ertesi gibi
umulur ki nikbin saltolarla anılsın vedia
güleser mevsimler kalsın hep akılda
şen şakıyışlar
bir nehir kıyısıydı yemyeşil
çevresi çiçekler ağaçlar dostlar
bir aşktı
hercâi bir ada
nehir kıyısında bir taştı
düştü, takıldı ayağı
hiç ölmez
kaybolmaz hiç varsayılanlar

mümkün olur mu
hiç balta değmemiş kalsa anılar


saat sabahın yedisiydi
günlerden nisanın bir’i
dev cümlelerin cücesiydi
güller ülkesinin külkedisi
çırpındı direndi
ama olmadı
zaman seslendi
hıçkırdı bir cümle



tüm dostlara ’hakkı mahfuz’ bir endamla elveda


sonra, kesildi yağmur

b
o
ğ
u
l
d
u


su!..







ToprağınSesi





( değerli dostum Olgun Onur’a sonsuz teşekkürlerimle)



.