Garra Memmed
“-sen benim olmazsan
gözlerim açık geder” dediydi
açık da getdi,
ince hasdalık deyvidiler
o getdi gurtuldu
emme Elif..
Deli Elif oldu
netcen mugadderat..

olmadan gedesice yalan dünne
onun da yüzünü güldürmedi….
benim de,
o da onmadı getdi…
ha!
ben de,
onunda yüzü gülmedi benim de

Gara Memed..
…
ızbar etse.. sürüse götürse
neydebilidim..
elimden ne ğelidi..
dağın başında sırtı çocuklu
garnı burnunda gebe
sürüyvümedi..
boyu devrilesice
Garra Memmeeed…

ay Gara Memeed
gara toprak doyursun gözünü garii
aklın erer idi,
gücün-guvatın yeter idi,
bencileyin gede biri değilidin
arkan varıdı,
galan varıdııı
benim yoğudu
senin varıdı..
varıdı daa neye yaradı
hıhn!
ha benim kimim kimsem yoğudu
ha senin tahsılın varıdı
çavışıdınn hiş bi ilece yaratmadın
neyimiş..
Gara Memedler
heş valla..
ataş bile cürmü gadak yer yakarımış
sen beni yakdın geddin aha!
sana ben ne deyen hinci
kimlere ileneyin
neyimiş bobayiğit Garra Memmet
iki içi-ğara sidikli
ikki gıçıgırık gancığınan başedemedin
neyimiş dezemin gızı
neyimiş.. emmisinin gızı
hay olmadan gedeydiler
eyi bok yediler..

Garağelin
gepeğenç dul galdı
hala çalım satar,
neneyen.. bana ne
aklısıra benden hesap sorar,
ilenirimiş, gelin olalı…
benim ne güna(hı)m mar

benim ne güna(hı)m mar
golay değil,
o’na da içim yanar
öyle yaa…
çekdiğini, bi Allah bilir
bi kendi,

zavallı Garağeliinn
bari bi çocuğu olsaydı
eğlençe oludu
gafası
meşgul oludu
yatıp-gakıp
bana beddova etmezdi
Gara Ğelin deği
ba(h)tı gara gelin de mi?

ay Gara Ğeliiiin
benim bahtım senden da(h)a gara
habarın yok valla..
Gara Memmed
ay Gara Memmed
gara yerlere gelesice