Yüreğimin camlarını ıslatıyorken aşk sağanakları
Korkulara sarıyorum kırılmış yüreğimi
Baharlara bakmasını engelliyorum var gücümle
Bir daha acı bir daha ızdırab kaldıramaz ki

Biliyorum serbest bıraksam koşacak kırlarda
Papatyalar arasında yeşeren tabiata uyarak
Benim gizlediğim solumdan uçup gidecek
Hasretiyle yanıp tutuştuğu beklenen sevgiliye

Yok olmaz zihnim hala bulanık
Geçmişim karabasanların karanlık sularında
Bir sandal olmuş batmaya mahkum
İzin veremem gitmesine beklide son mutluluğuma

Ya camımı ıslatan sahte aşk yağmuru ise
Yine yüreğimi kandıracaksa yalanları ile
Beklenmedik bir anda hançerleyip gidecek ise
Boş ver yüreğim boş ver sen kal benimle

Ne zaman yüzüne gülen gerçek seven çıktı
Kim sana yürekten gülüm diye seslendi
Hep horlanmadı mı sevgiyle dolu yüreğin
Çıkarma onu derin dehlizlerinden çıkarma
Bir kez daha izin verme onu kanamalarına ….