5
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1015
Okunma
ne zaman senden uzakları denesem
gökyüzün işgale kalkar her yanı
en çokta bu huyundan çekmiştir kalbim
en çokta sınırsız uzamasından ellerinin
örneğin ne zaman bir otel odasına kapansam
en baş köşeye sen kurulursun
bak şu açık bırakılan pencereden sarkan güneş
ne çokta gözlerin olmaya hevesli
şu rüzgarın iki de bir okşadığı perdeler
ne çokta saçların olmaya...
bak şu tenin, şu yatakta kırmızı bir gül gibi uzanan
bak şu da dudakların, evet dudakların
Tanrı’sal bir ezgi gibi her defasında kulağıma bir şeyler fısıldayan
ah sevgili ! ah
belki de sen hiç yoktun
belki de ben uyduruyorumdur bütün bunları kim bilebilir
ama belki de, sen bu kadar düşsel kalmakta diretmeseydin
kimbilir, hani belki de ben bu kadar çok sıyırmazdım
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz