Sinmiştir ruhun tüm bedenine yalnızlık
Ne yeşil gözler görünür
Ne endamlı vücutlar,
Fırtınalar kopmaktadır
Bilmezsin
Yıldızlar yağar başına
Görmezsin..
Gelir geçer sokaktan eskiciler
Çıkmaz sesin, vermek istersin yalnızlığını
Veremezsin..
Yetmez gücün kalmamıştır dermanın,
Güneş doğar.. çok özlemişsindir
Sıkı sıkı kapalı perdelerin isyan ederler,
Pencerenin tozları kabarmıştır
Sokmaz içeri bir damla ışık.
Susuz kuyu da sağır kalmış yalnızlığınla
Göz kapakların düşmüş, alnında derin çizgiler..
Her çizgiyi okusan ne hikayeler çıkar
Aşklar.. ihanetler.. yanılgılar..
Yazsan sağır yalnızlığında
Destan olur okuyanı inletir.
Bir yudum suya hasret boğazın kurumuştur
Kaput bezinden yastığın göz yaşlarına doymuştur
Kana kana içmek ister içemezsin
Göz yaşlarında isyanlardadır.
Etlerin acır artık dayanamaz esmer tenin
Kaşıntılar başlamıştır birkere..
Uzamış tırnakların keskinleşmiştir
Pençelere dönüşmüştür ellerin
Kurumuş parmaklarında kemikler düğümlenmiş..
Alyansın durur birtek
O sana küskün.. sen ona küskün..
Cam kırıklarından keskinleşmiş sağır yalnızlığın
Sen ona muhtaç.. o sana muhtaç.

Nurgül Soydan