6
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1749
Okunma

Ölmek olur mu hiç yaşarken?
Olurmuş, ölümün en acısından,
Dertler kol sarmıştır sıkı sıkıya
Hüzünler kucak açmıştır etek dolusu,
İtelersin gitmez.. Kovalarsın gitmez..
Ölüm,yaşarken bulmuştur bir kere
Arsızdır, vurdumduymazdır..
Anlamaz ahlarından, iç çekmelerinden,
Göz yaşlarınla beslenircesine
Kanına çöreklenmiştir kazanmanın zaferiyle
Gücün, kuvvetin tükenmiştir,
İsyan etmek ister edemezsin
Korkarsın ya allahtan..
Vardır her şerde bin hayır dersin
Çaresiz, kabuğuna çekilirsin.
Kendini bazen kaplumbağa yerine koyarsın
Yavaş adımlarla, sonra hızlanır adımların,
Yaşarken ölmek kaderin olmuştur artık
Sokulursun ürkek ürkek,
Sığınmışsındır , kabullenmişsindir
Yine de şükredersin akan gözyaşlarınla,
Talihine küsmekle kalıp
Yaşarken ölüme merhaba dersin.
Nurgül Soydan
5.0
100% (8)