Gara Memed
“-vız geli(r) tırıs geder”
bi adım yaklaşdı
..
“-delirdin mi agam sen
va! o, ne
tefe gorlar valla
el ne demez adama
vuyh! bi gören olu
Allah mafaza”
“…”
“-bişiy var sanırlar”
“..”

“-çünkü
benim bi çocu(ğu)m mar
üsdelik boyum yüklü
i(n)sanın başını eğdirtme,
benim anam-bobam mar,
gardaşlarım mar” dedim
..
bi adım ta(h)a atdı senin ki
gubardı.. aslan gibi
“-iki çocun da olsa
beş çocu(ğu)nda olsa
vazgeşmen senden” dedi
“-bak agam” dedim
“-ele-ğüne garşı
var get yoluna
depemi atdırtma benim”

bi adım daa atdı
solu(ğu)m daşdı
aklıma bişiy gelmeyyo ne deyen
yan gözümünen hö(y)le bi daşı bellikledim
bi adım ta(h)a atarsa
gafasına yandıracan
gara-mara demecen
yere endirecen

“-ben kime deyon yahu
benim bi çocum mar agam!
el görür
gocam duyar-
yaşatmaz beni de
seni de
gurul meselemesi eder
dirli(ği)me mani olma”
…

“-bana acımayosan
hu sabi çocuğuma acı,
n’olu(r)sun..
sen bedel ödeyip de
harbe girmeyen ağanın o(ğ)lusun
ben anası kaş kocaya vardıysa
hepiciğini harbe yollayan ananın gızı
sen bilmezsin
itilip-kakılmayı
horlanmayı
elin eline
birinin a(ğ)zına
gözlerinin içine bakmayı
öğsüzlüğü
yetimliği,
öğeyiliği

onun uçu(için) işde
ölürün dee
ben…
çocuklarımı öğsüz goman
öğey etmen
kendim öğsüzüdüm
öğeyidim
ölürün!
bin kere ölürün de
gene de peşinden gelmen
ben deyceğmi dedim”
..
erkeğsen mehremet et
geri yannı sen bilisin Gara Memet