Umudumun gözyaşlarını sildim yine dün
gece,
Önüne mendil koyup kapında sabahlamış.
Kimi para atmış, kimi gönlünde kalan bir tutam
sevgiyi,
Parayı atmış, ne yapsın,
Sevgiyse
moraran dudaklarına yapışıp kalmış.
Kar taneleriyle yazmış
sevgisini, her bir dilden.
Rüzgara yalvarmış esmesin diye,
Sevgisini silmesin diye kökten.
Ne ışık yanmış, ne perde kıpırdamış,
Ne şarkı sesleri gelmiş
gecenin içinden.
Yağmur olup akmak istemiş,
sevgisinin gözlerinden.
Beklemiş, beklemiş, belli ki gelmeyecek giden.
Hüznün sofrasına oturmuş ak yazgıları,
Bahar gelmeyecek diye küsmüş
mor karanfiller.
Rüzgar
yağmuru bir eline, karı öbür eline almış,
Umudumla bir olup duygular ağlamış, hep ağlamış.
Umudumun göz yaşlarını sildim yine dün
gece.
Pus hançerini gamzelerinde gezindirdim,
Çukur çenende
çiçek açmış mineler vardı.
Bir rüzgar çıktı ansızın masum gözlerinde,
Bütün dizeler, diz çüküp bana yalvardı.
Ben, hala kirpiğinle ok attığın yerdeyim,
Dayanamadım
hasret bulutlarının kasvetine.
Baktım ki
sevda nehri de kurumuş akmıyor,
Sıkıverdim bir kurşun,
sevgimin yüreğine...