VEDA

VEDA

Gecenin diþlerinden söküp almak istedim seni,
Yaðmurun anlattýðý ruyalarý kýskandým.
Aþkýmýn öfkesini sökesim geldi içimden,
Uçurumun þarký seslerinde uyandým.
Sen böyle miydin?
Böyle miydi gözlerinde açan çiçekler?
Dürüstlüðün tellerinde kurudu avantularým.
Korktu. küstü sevginin içindeki böcekler,
Taramam bundan sonra sevginin saçlarýný,
Görmüyor ki içindeki güneþ, Belli ki gözleri kör.
Bu son uyuyuþun deðil aslýnda,
Sessiz nefeslerin.
Gideceksin, bilirim gitme demek zor.
Ruya gibiydi yaþananlar benim için seninle,
Sen, nasýl istersen öyle yor.