“bi kırk yıl daha.. ömür diler Allahtan, niye
bir ömür daha
onca eziyet kahır, çile
ve hala beni sevmek adına

onca gençlik, güzellik vardı da
bu güne kadar ne oldu
bundan sonra ne olur, ne olacak da
ömrümün baharı Ayşeduduu

ya benim mahkumiyetim
ben de tad alamadım bu dünyadan
ne uğruna bunca çektiklerim
bunu mu diledim Allahtan

Ayşedudum yavuklum.. “git” dedin
de!.. nereye
nereye gitsin İsmail’in
yolumu bekleyen mi var sen den başka bir kimse

beni gördüğüne sevinen insanlar
benim insanlarım
burada, burada fidanlığını bildiğim ağaçlar
dağlar, sokaklar, mezarlıklar.. anılarım

yolumu bekleyen burada biri
sarıldım seninle erdik muradımıza
bile bile aldık hanımefendiyi
keşke evlenmemiş olsaydım da

eşim, sultanım, yavuklum ol diyebilseydim sana
varsın yıllar geçmiş yıpranmış, yaşlı olalım
beni gördüğüne sevindin ya
yeter ki yüzümüzde hep tebessümle uyanalım

gidiyorum, ama bu gitmek değil
içimde gözlerinin sıcacık sevinci
seni her gittiği yere götürdü bu İsmail
bilmedi, merak etmiyor başka gözlerin rengini

kalbimin; tebessümünden başka duası olmadı senden yana
bil ki bu ömrümün son yolculuğu
sana kavuştum ya çok şükür Allahıma
canım bin kere kurban sana, Ayşedudu
canım feda olsun Ayşeduduma


..

ARKASI YARIN

Resim için Sn Ufuk Çelikli’ye teşekkürler