6
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1317
Okunma

’’ne ağaçlarda kuşlar kalacak
ne yapraklarda rüzgâr
o en güzel mor ve nar bile
çekip gidecekler lekeli bir utançtan
yalnızca sabırlı Sufiler kalacak
yalnızca
sonsuz aşk!...
nar rengi şiir
zor soyulur
izbesinden düşer tanecikleri
suyumuz gizlidir
biraz kan şıklığında
parmaklarımın arasında
dövünür gece..
derman ölür tualin her biçiminde
aramızdaki uzaklık
hoyrat rüzgârın pençesine takılır
uçmaz çocukken yapılan uçutmalar
köpürür kışın beyazı
kime yalvarsan
toz..
ah(lar)
uyumuş sigara külünün grisinde
birileri Güneş’i ikna edemezse
benliğimi satacağım kelebek ömrüne..
şehir kaldırımları olmadığı kadar yenik
sek sek çizgileri mora çalmış
yüreğimdeki kimsesizleri
bırakıverdim
sığırcık kuşlarının yuvasına
içime sinen ağır bir koku
yüzüme tüküren suratlara
iki dize çarpıyorum
en sekinden
gerçek ki; o kadar arsız..
beni uğurladığınız saatlerde
Yaradanla görüş vakti
gelip çatmıştır
ve
çatlamıştır
nar rengi ömür..
5.0
100% (7)