bi(r) tefasında Çıkrıklıguyuda
beni bekler buldum Aşaduduyu
barabar dırmandık ovadan
halası eşşekli.. önde..
bizden yarım dölüm ilerde
bir yaz günü yayan
keseden.. köye
o ve ben, yan yana, baş başa
eli-elime değmedi valla
üş garadut uzattı..yaprağ içinde
sadece biri(si) ğara
ilk bulduğu erginidi haralda
Akbükden zıva topra(ğı) elemişler
belli ki Yıkıkdeğirmenden beri elinde
halasıynan beklemişler
ben Garaçalıdan gelesiye
Aşadudum
garadutum

“-sen burdan get agam” dedi Dereyurtda
“-bi ğörem oluu”
öldüm bittim, gafam basmadı valla
yurt edindim Derereyurdu,
mutluluk buydu.. çakıldım kaldım
kimbili(r) kaş sahat
“-analığım, bobam duyar”
köylük yerde en böyük gabahat
işin içinde analık var bi de
o cazı ğarısını bulsam o ğün, töbe töbe!
gözünün yaşına bakmaz ümüğünü sıkardım
Aşaduduma gıyamadım
gadersizim, ardısıra bakamadım,
goyup gedemedim,
bi adım atamadım
oyusa bu O’nu son gördüğümdü..
Aşadudumu.. öğsüzümü
O öğsüz ben yetim
Aşadudumm… dünneler gözelim
gara dutum
Aşadudum










kasabada ortaamektepdeydim
iki mektup aldım.. O’ndan, sevinemedim
ilki otuzikiye gatlanmış bi(r) tefter sayfası..
bir kibrit gutusunda
“başga ellerin yazısı”..
bir gınalı saç.. ve eğri büğrü..
“’.... beni isdeyollar, gene
beni gurbet ele yar etme’”
ve bi(r) dudak izi..
hayal-mayal,
belki uydurdum
ömrümce öptüm durdum
seni kimselere gıyaman..
gıyamadım.. Aşadudum
Aşaduduumm

peynir çomacında ğelen ikincisinde
“’ben ölüründe ona yar olman’” diye
yazıyordu sadece,
yazı kimbili(r) kimin
ondan geldiği belli.. eskimiş yırtık..
gözyaşıynan ıslanık
oyusa.. hiş okuma yazması olmadı garibin
ne dargınlık, ne öyke gadere..
yakışmazdı, yılgınlık.. gözyaşı
dünneler ğözeli garadutuma,
yavıklıma
Aşaduduma..