BEN BİR DELİ KIZ ŞİİRİN RAHMİNDE


Şairenin dipsizdir geceleri
Hep böyle bekler göz bebekleri…


Dört duvarın mezhêbinde, tek sestir
Sessizliği…
Dalar gider caddelerin, hissizliğinde
Ayaz, yüzünün sırtında zıplaşıp durur
Her dem cebinde, bir kaç yıldız saklı durur


Çocukken severmiş yıldızları saymayı
Kaydığında dilek tutmayı
Babasının koynunda yatmayı…


Gün oldu, devran döndü
Şaire bir başka hayatta
Hayatına sırt döndü
Baktı ki !
Gördü ki !
Her şey gibi
Aşkta fani


Mezarını, kendi sol kaburgasına koydu
Mefta ki !
Ne burada durdu
Ne ahirêtte durdu


Ruhla beden arasında bir boşlukta gül/dü
Gül yüzüne bir anne hep su verdi
Sustu…


Kelâmı ne kuvvetlidir şiir canın
Bilmez mi, ben bir deli kız?
Şiirin ağzında ergen


Nasıl yetişirim ki ?
Cigerine binen nefesçe
Solumda yorgun
Yüzüme yalan üfleyenlerden…


Ninni de söyle!
Uyut hadi! dizlerinde…


Kim bilebilir ki ?
Yarâdan’ dan başka, insanın içini
Deşipte durur
Aşk kurdeşeni


Kovuğuna çekilmiş
Akıl denen ruh ikizi
Bedende boş kalır
Sen gittin mi?


Şaire, geceye sulakmış
Gece ki, dibinde umuda yaprak açmış
Gözlerinin ışığı yanmış
Sallada uyusun kirpiği
Uyusunda büyüsün
Dilinin kemiği...


Bende bilmem ki ne der?
İçimdeki deli kız!


Sevgili hüzünbâz kalemim
Paylaşmak güzel
Ve şiirlerimin, göğsüne yatmak
Hayattan şiirce tatlar almak


Dün seni düşündüm
Martı çığlıklarının dansında
Sertçe…
Dalga dalga vurdum kıyılara...
Üşüdüm biraz
Yüzümü savuran, hasret rüzgarlarında


Suyu dinledim
Su beni...
Konuşmadık
Sadece dinledik bizi


Kanat çırpışlarında zamanın
El ele sevgililerin, gözlerinde buluştuk
Heceler dölledim
Soğuklugunda yeni bir yıla girmenin
Ve sessizce gülümsemenin...


Düşünüyorum da!
Elime yapışan kalemce…


Bir aşk!
Ve girdabında dönen
Umutkâr yüzler...


Umarsız, tekilliğimde
Aslında ne çoğum, şiirlerimce...


Yoksa çizgilerim mi çıkmaya başladı?
Habersizce…
Onlardan korktuğu mu bilmezler mi?
Ve kaçtığımı sislice


Bir bulutun ardına saklanmış
Yağmurum işte!
Ne zaman yağmalı, bilemiyorum
Ve yâr/a lanmalı kalpçe...


Sen bakma deli kıza
Coşar arada kalemi b/öyle !


Bak!
Sana isimsiz bir şiir gönderiyorum şimdi
Henüz yeni doğdu, küvezde...
İsim babası olur musun, mertçe?

2013
NURGÜL OCAK
“ŞAİRİN DİLİNDE İKİ KİŞİYDİK”