yorgunum ortasında ömrün.
sağım solum sobe.
bakracımda yıllar ve yollar,
hep dökülür su üstüne.
daralıyor,bağırıyorum.
biri ağzımı kapatır,
diğeri gözlerimi.
yakını da göremiyorum.
tuttum diyorum ellerimle,
bir anda bir el yakalıyor,
ateş sıcağı,
uzaktan çok uzaktan.
güvercinler takla atıyor başımda.
hoşgeldin kahverengilim.
hoşgeldin diyorum.
niye geç geldin?

hangi baharın nevruzundakaldın?
yaylasına küsen çiçek.
güneşe sen yeminlimisin?
bir mektup yazıyorum seneler adına.
alıcısı ben,yazıcısı da.
keşkelerimi taşıyacak,
kervanlar arıyorum tarihten.
tarihe not düşüyorum,
vakanüvistler yazsın,
büyük buluşma diye.
buyur!
yüreğinin ince yerine,
al,iki göz sana hediye...


hediyelerini büyütüyorum beşikte,
gündönümü sıcağında.
rutubet kokar kirpiklerinin ucu.
gözlerini güneşe seriyorum,
kurusun iki vakit arasında.
sonra kalbin titriyor kuşkanadında,
depremler bizim gönlümüzde.
tusunamiler bizim gözlerimizde.
ahlar,dalgalarla gelir,arsızca,
hayatın en kırılgan olduğu vakitte.
hani demi yor muydun ey yar’
"ben,biz olduğumuz zaman benim"
işte ben,seni bu yüzden severim...

hüseyin üstüntaş