0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
587
Okunma
Akşamın alacasında
Denizin, gökyüzünün gölgesinde
Bir ses dinlerim
Bütün avazları susturan
Tualden yansıyan
Çizgiler bilirdim oysa ben
Aynalı çarşılarda
Sırlı zamanlarda tüketmiştim ömrümü
Kalemimi batırıp kelimelere,
Hepsinden sızıvermiştim
Öğrenmiştim güya benliğimi
Uzaklarımı seçip ayırmıştım
Şimdi akşam üzerleri belirdiğinde,
An kalır ürkmeme
An kalır unutmama bildiklerimi
Bozulmasına yönlerimin
An kalır sadece
Ufak bir sofadan girerim içeri
Yanak hizasında tutarım belleğimi
Çözülürüm usulca
Titrerim
Kısık ateşte demlenirim
Akşamın alacasında
Denizin ve gökyüzünün gölgesinde
Bir ses dinlerim ben
Duyduğum
Hiçbir sese benzemeyen...
5.0
100% (3)