18
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
1486
Okunma
’’sen böyle çağırmasan, ben böyle gelmezdim’’
Nar Ağacı’ndan...
kibrit yanar, kağıt tutuşur
kibrit söner, kağıt yanar
kibriti de kağıdı da aynı el tutar
aynı el atar
eşit değil iki sönüş arasındaki mesafe.
-kısa çöpü çektim yaşasın!
-niye?
-ölsün mü?
-yok hayır.
-ee?
-şanslı mısın, farklı mısın?
farkında mısın bir oyuna girdiğinin?
-ben seçtim.
benim elimde kaldı.
-öyleyse ebesin.
kolay gelsin!
bıktım hüzün yumağı şiirlerden
dört mevsim geçmeyen sancıların kağıt üstündeki izi
nurtopu gibi acılarımızın ’sevin beni’ şımarıklığından
ve sömürmekten kalbimi
emdim
emzirdim
büyüyüp büyüttüm en karanlık köşelerimi(zi)
cefaya sıkışıp kalmışlığımızın yansımasını gördüm aynada
telafisi olmayan haksızlıklara, ayrılıklara ve dahi kanayan yaralara
bir es!
ceylan gibi sekerek geliyor bahar, dilinde ümitvar şarkılarla.
5.0
100% (25)