.



derken Hasan abey geldi,
sırtında Ümmü,
atdı arkaya
elleri,
a(ğ)zı ba(ğ)lı
gan çana(ğı) yüzü,
sesi kısılmış, hırıltılı

bindi, “sür” dedi
Üseyin abey de geldi
“şükür” dedi, bilmen neye şükretti
“sür abey”
Ümmü debeleniyo.. bağladılar ayaklarını..

yalvarıyo emme aldıran kim
ordayın deye şükrettim..
bu şerefsizlerin neytce(ği) belli olmazdı
sallandık ovaya aşşa
bende dovaların bini bi para..

Kodano(ğ)lu,
“-Hasan abey, Musdabeynen gavilleşdik de
bi yüzlüğünüzü daa alcan”
“-sen öğüne bak bizimolan”
“-hinciden deyen de, ..”
…

“-hemi siz bö(y)le demediydiniz, hani o(ğ)lan”
“-ulen bak.. senin ananı, avradını ..”
“-şakadan dedim Hasan abey yauu, valla şakadan
nayet bu bi hayır işi, biz de bi sevaba girelim”

“-canını sıkma isanın, gatil etme isanı”
Akyolu da döndük, şöfer şavkı aşdı
yardık getdik, Payamdaş, Depeyurt, Zırtlandere, ovanın yüzü
her çalı gözüme candırma ğibi gözükdü..

ben cibin ön yandayın, dönüp ardıma bakamayon
ömr-ü hayatımda ilk diba o ğün cibe biniyon
“Allah sonunu hayretsin emme çok gorkuyon,
ömrübillah okuduğumdan çok dova okuyorun



ya ona
bana da
evde galannara
Osman..
Sümen..

...
...


ARKASI YARIN