Çocuk dur biraz,
Yüreğimi yaladı birden alaz.

Burası,burası
Kanserimin başladığı kavşak.
Ukrayna’nın demir kapısına dayandık bak.

“özledim seni aşkım”diyor ya gök kartalım
Ne zaman “gel” dediyse soluğu orda aldım.
Ama o da ne!
Dünyanın en güzel kadınları,
Bu ülkede toplanmış, gel de uyu sen gayrı!
Sevgilim yokluğumda hiç kızlara bakmamış!
Ama, ne çare ki votkalara dadanmış


“Savunma hazır hemen,
”ama bitanem”
sensiz nasıl edem?
yoksun ya,yokluğuna,
içmeden direnemem”

Sahiden dayanamadık,yokluğumuza artık
Dönüşü her şeyin geriye sarmasıydı
Alkolün benim yerimi tamamen almasıydı
varlığımla sararım yaralarını diye
her saniyem her anım sevgilime hediye

Ben ondan vazgeçmeseydim,
O kendinden geçerdi.
Bana olan aşkından gece gündüz içerdi

Sarhoşluğu bile onun, aşkıma odaklıydı
Her gece pavyonlarda bana şarkı saklıydı
Gülleri demet demet pencereme dizerdi
Elime değmeden eli eşiğimde sızardı

“Hooop” dedim çocuk.
”Bu kadarına yeter,
Sen ondan vaz geçmezsen, çarşı senden vazgeçer,
yarın ya yol doktora, ya da biz boşanmaya”


“Sen misin bunu diyen,
Tehtide hiç gelemem,mekanıma giderem”

mesajımı aldım ya ben,
veda bile etmeden,
kızlarıma dedim ki,
“bu adam emanetim,
ben onu çok sevdim”
sizi de, derya-deniz sevgi ile büyüttüm,
son dönem evliliği onun için yürüttüm.
Ona göz kulak olun sakın üzmeyin onu
benden kurtuluşuyla iyiye gider sonu