Münevver kâfiyeyi kurbân etmez şiire
Maksûd hâsıl olursa yarım denk gelir tunca

Firavun’u görmeyen Musâ Tûr’a çıkar mı
Sâmîrî’nin san’atı halkı eyler dönence

Suyun başında susuz kalmak mârifet ama
Altın çürür deryâ da kurur râhmet dinince

Dünyamız delik deşik açtık semâda gedik
Dünküler bugünleri yetiştirdi haddince

Nesil var nesebi yok ata var atası yok
Her asırda bir başka simyâ okuttuk gence

Çoğa yetmez hazîne aza yeter kanâat
Derviş bile aç kalır gende et yeşerince

Birbirinden beslenir karşıt fayda ilkesi
Beyim saltanat arar paşam kartalda pençe

Huzur var barış kayıp savaş var hukuk ayıp
Bebek bile kan kusar nefs tetiğe değince

Çatacak iktidâra mümkünü yok şairler
Sanki sihirli değnek çuvaldızı ipince

Modası pek yenidir sosyal medya aşkının
Leylalar meşhur olur Mecnun çöle gidince

Emre tefekkür eyler Yunus hutbe okurken
Her Dünyevî tevâtür yazar tıpkı kendince