Vur, Allah aşkına vur, titresin yerler, gökler,
Düşmanı sevdiğimin, bir bûsegâhı sandım!...
...

Toprağa gün değince her Malazgirt sabahı,
Kalbe kulak kesildim, duydum Allah’ı sandım!...

Sultan’ın habercisi çıkmış geceden yola,
Peygamberler bozkırda kurmuş dergâhı sandım!..

On binlerce müslüman toplanmış, lâl kesilmiş,
Malazgirt’i ümmetin tecelligâhı sandım!...

Selçuk ata doğrulmuş, kartalları cem etmiş,
Bembeyaz kefenini gülzârın âhı sandım!...

Costantiniyye mecâz, İstanbul değil gerçek!...
Alimler değiştirmiş son kıblegâhı sandım!...

Melekler mihmândârın ufkunu kıskanırmış,
Hızır gözüne sürme çekmiş eyvâhı sandım!...

Her fethimiz sarılmış bir Çandarlı boynuna,
Zülfikâr çağlar aşıp, görmüş Fatih’i sandım!..

Bir nefeslik yaşadım, nizâm-ı alem için,
Her nefesi hasretin belâ silâhı sandım!...

Gökler mi kazanmıştı söyle Dandanakan’da?
Çaldıran’ı gururun kanlı kadehi sandım!...

Timur niye gelmişti Ankara ovasına?
Kanuni’yi bitmeyen ufkun seyyahı sandım!..

Biz İslâm milletleri kendimizle kanlıyız!
Şanla, şerefle yazdık dilsiz tarihi sandım!...

Arnavud’u, Acem’i, Arab’ı, Kürd’ü beyaz,
Türk’ün özge rengini Kâbe siyâhı sandım!...

Ey Türk, bu derya büyük, biraz durup soluklan,
Akıncının bozulmuş hep nişangâhı sandım!...

Âli Osman’ın nesli farkında mı gerçeğin?
Sancağını burçların bir seyrangâhı sandım!...

Malazgirt’te tek millet, Müslüman Çanakkale
Firdevsi âlâ ile kıymış nikâhı sandım!...

Bir Sasani, bir Bizans, yıkılmamış şimdiye,
Fitneyi ve fesâdı küfrün penâhı sandım!...

Ya Muhammed Mustafa, şefâat ümmetine,
Ey Rabb’im, gazabını şi’rin berzâhı sandım!...

Ne Sünni, ne Alevi, adımız hep Müslüman,
“Müslümanlar kardeştir”, bunun izâhı sandım!...

.
.
.

Vur, Allah aşkına vur, titresin yerler, gökler,
Ben seni sevdiğimin, bir bûsegâhı sandım!...