engelleri aşan bu yürek içinde ki hiç bitmeyen sevda denizidir helal gül yüzlüm sana da bu yakışırdı güçlü olmak her şeyde harika insan iyi ki varsın sen tbrkler *

ey cennet gözlü irem bakisli melek annecigim
ellerin kadife gibi dokunur tenime
canimi hic acitmazsin
vursam kirsam bana hic kizmazsin
sabrin umman denizler kadar benim melek annecigim
söylenmezsin,yakinmazsin,isyan etmezsin
insallah benim annem oldugun icin cennet bahcelerinde
gülüp oynayip gezersin
sen herseyin en iyisine layiksin benim melek annecigim

diyesim geldi can bacim..Allahim yavrunu sana bagislasin ve acisini göstermesin.Sen kutsal bir görev yapiyorsun ve onu oldugu gibi kabulleniyorsun.ibretlik sizin gibi eli öpülesi anneler.öpdüm o gül yüreginden sevgili annecigim.

Yorulmadan çalıştık geceyi güne katıp
Kendimizle yüzleştik kederi dışa atıp
Bizden doğan parçadan gülen gözler yaratıp
Sevgiyle yol alarak geçtik büyük sınavı.

Allah ömrünü uzun eylesin gülen cemal yaratan sizlere selam olsun
Hiç bir emek karşılıksız kalmaz
dopdolu akıcı bir anlatımdı

Güçlü şairin metaforlarla örülü dili empati uyandırma gücüne de sahiptir. Başkalarının deneyimlerini, onların acılarını, ıstıraplarını anlamamıza yardımcı olur. Acı çeken ötekilerle yakınlaşmamızı sağlar.

tebrikler cana can dost

Rabbim Cereni sana bağışlasın.
Şiir mana yüklü ve güzeldi.Tebrikler.
Her şey kalbince olsun.Saygılarımla...

kleminize sağlık duyuglu bir şiir okudum efendim.

Usum/12/

Hatırlıyorsun değil mi çocuk?

Bir Ankara kışında ilk kızımız hoş geldi.
Ceren’in varlığıyla başımız göğe erdi.
Aşkımız meyve verdi, dünyalar bizim oldu.
Aşkım, oğullarımı hep ön planda tuttu.
Gururla dağcıklara sahiplenmiştim hemen,
Zaten büyük dağlar da miras ağa dedemden.

Bir şey var çocuk.
Ters giden bir şey var.
Ama ney?
Bir şey işte, öyle bir şey,
Kemiriyor içimi.
Sürekli uyuyor, ağlamıyor,
Benzerlerinin biraz başka biçimi.
Hasta, ama ateşsiz,
İyi, ama hep halsiz
Yollandık bir hekime, bizi içeri aldı.
“bu çocuk mongol”dedi, kanadımız kırıldı

Sevda masalımıza ilk nazar değişiydi.
Aşkımızın kadere, ilk baş eğişiydi.


Sarıp kırık kolları, yenimize sakladık.
Kara sanılan günü, sevgimizle akladık.
Aşkımızın şükrünü eda zamanı dedik,
Kızımız için yine hemen elele verdik.

Bak çocuk ben yine öğrenciyim,
Engelli kızımız için iyice yürekliyim.
Yeniden öğren-öğret sürecine koyulduk.
Kızımıza kol-kanat gerip pervane olduk.
Her minik uyanışın yoluna bin can koyduk.
Yılmak yok,
Bir hodri meydan daha,
Engelli bir çocuğu çıkartırım sabaha
Engelleri birlikte aştıkça adım adım
Açıldı tüm semaya daha güçlü kanadım.

Marmaris’im Çisem ikinci ışığımız
Geçen yıllara rağmen biz hala hep aşığız


Suriye ateş hattı aşkımızın şahidi
Her bir karış toprağı bize türkü söyledi
Akşam okul çıkışı bir telefon aşkımdan
Yorgunluk dediğin neki kanatlandım sevdamdan
Sabah kahvaltısını Şam’da Halep’te yaptık
Akşam gün batımında çölde uzanıp yattık
Ertesi sabah Ankara, derse devam deli yel!
Umurumda mı yollar umurumda mı sel?
Yıllar yılı böylece sevda masalı yazdık.

Her şey yüce Mevlanın takdiriyledir, bizler imtihan ediliyoruz şöyle veyahut böyle sabırla ve azimle bu imtihanı başarabilenlere ne mutlu, duygusal dizelerinizi kutluyorum.Hayatın zorlukları karşısında kale gibi sarsılmayan iradenizi tebrik ediyorum.Şiir yolunda başarılar dilerim.Yunus diyarından selamlar.

can kardeşime selam,
tebriklerimle.

Üzüldüm çok üzüldüm...yaşadım hissettim...Her sevda bir masal değil inan ki...Herkese nasip olmaz..büyük sevdalar...sevgiler can...