uçurumun ucundayım uçtum uçacağım bir haldeyim
kimse bilmez ne alemdeyim
yatak döşek ateşteyim nöbetteyim 24 saat
ölümdeyim anbean
azrailim kapımda yokluğun yanı başımda
ölmek demek sensizlik demek benim lügatimde
gitmek demek ölmek demektir
bütün hoşçakallarım sanadır benle kal anlamında
bütün elvedalarım elde var hüzündür haneme yazılan

sanki daha bir üşüyorum sensiz yapamıyorum
olmuyor hiçbir kimse yerin dolmuyor
canın çekiliyor canımdan usulca
ne kadar ağrıyor kalbim ne kadar azaptayım
ne kadar ağlamaktayım zordayım sensiz kordayım
ordayım morgda
ölmüşüm sevgilinin haberi yok
sala’m verilmiş sevgilinin selamı yok
talkınım verilmiş sevgilinin amini yok
ölmüşüm de gözyaşlarıyla yıkayıp defnedim yok
şimdi kalkıp da yaşamanın manası ne
gülüp eğlenmenin gezip tozmanın
manası ne sensiz yaşamın
sensiz anın ehemmiyeti ne
ölmüşüm gitmişim işte seni sevmenin cezası bu
seni yaşamanın noktası bu
taziyemi kabul et sende olsun ağlamana lüzum yok
beni bundan gayri yok say
son bir kez olsun beni mutlu say

önündeyim işte ölüyüm başındasın cesedimin
gözlerim pek donuk baksana rengim soluk görsene dudağım uçuk anlasana
bak da gözlerim açılsın salkım saçak
dokun da rengim atsın rengarenk
öp de dudağım iyileşsin sağalarak

merakta değilsin öyle mecnunca hazır kıta ağlamakta sana göre değil
zehir zemberek sözlerinle astığım astık kestiğim kestik cazibenle
söyle sen ne alemsin sevgili
ölüyorum gülüyorsun gülüyorum ölüyorsun
gidiyorum kalıyorsun geliyorum gidiyorsun

cesedim ne de yakışıklı baksana
ne de ölü bir bakışım var kalbinin kör noktasına mı değdi
canına mı değdi cansızlığım
ağlamak yabancı olduğun bir hal sana yakışmıyor insafsızım
kalp sızım kalpsizim
son bir kez olsa da seni seviyorum desene
son bir kez olsa da sen yaşa bana desene
canım çıkıyor yokluğunda seni düşünüyorum boyuna
ölüyorum doğuyorum habire
ölü bir aşkı canlandırmaya çalışıyorum
çıkmadık aşktan ümit kesilmez diyorum
çıkmadık candan canan kesilmez biliyorum.