“-essahh, yalan deği(l), dooru.. doru da
asıl mesele..
o iş senin bildiğin gibi deği(l) Ismayııll
tabi sen nerden bilecen..
şeytanlıklarımı..
…
gellebam…, sen bilmessin gellabam..
gızoğlan gızıkandan gellabam
eller gibi gellaba demezdim
illem “gellabam”
bek hoşuna gederdi
“enh” derdi
ben gene ta huramdan
“-gellabaamm”
bek severdi benim,
çocuk-çocuk “gellabam” deyişimi
“Musduk gardaşıımm” derdi
“Musduğuumm”

…
Alı dayıma havasıdı, gızoğlan gızıkandan
geldi geşdi emme
bizden…,
anamın yan(ın)dan eğsilmezdi,
nere ğederse ğetsin
ıramatlıg gellabamın yolu
illem bizden geçerdi,
elinde bi bol gatıklı çomaç
payam ceviz içi
elleriynen beslerdi beni
ben ebemgile yollanırdım
alel acele, seğirdiminen
patır patııır
bobası bazardan gelmiş çocuk
anası yaylımdan gelmiş guzu gibi..
sevincinen
gayat pretiikk..

Alı dayım guca(ğı)ndan endirmezdi beni..
bayram ayı oludu ebem gile varışım
ceplerimi gurcalardı
payam içinin birini kok(l)ar duda(ğı)na alırdı
gerisi bana galırdı
..
payam içiynen böyüdüm valla
yemeden gedeydim




onnarın ki öyle bi havaslığıdı
emme…
o! !
o yok mu ooooo
gavır mezerinde yatasıca Hacı deden
Alı dayım esgercilikdeykene
gonşu çocuğu
a(ğ)zımızın öğünde olu
bize bakar deyeleg
dutmuş bobana verivimiş
gözeler gözeli gellebamı..
hemi nassı oynadım düğünün de

bildiğimden mi işde
gellabamın gelin olduğuna seviniyon ya
aklım sıra
kime gelin olduğu
umurumda mı
anam davılın öğünden alıp gediyo
zokurdanıyo
ben ilk fırsatda yes-ediyon
“gellabamın düğününe”
aklım erse.. bilsem gelin olmanın ne demeğ olduğunu
çocuğ aklı işdee

gellebam ellere ğelin oldu
el dediğim dee..
bi ğapı-gonşu
düğününde oynadım
içimi bi o yakar..
bi de senn..
ülen çocuk..
ülen Ismayıl..

bitecik gellabam
nere ğetse peşine dakılı(r)dım
gucuğundan endirmezdi beni
oynamamıyın düğününde
işde aklım ereli
hala eller gibi oynayaman düğünnerde
……




ARKASI YARIN