Bazen dönüp bakıyorum da geriye
Teselli buluyorum yaşamın izlerinden
Benliğimden, yüreğimden, sevinçlerimden
Mazinin mis kokan pembelerinden.

Hani
Nasıl gözükür gökyüzü bir gemiden
Nasıl bir mavidir o öyle derinden
İşte o an, körkütük sarhoş olurum ben
Yıldızları indiririm yerinden.

O an
Bulutların kurşuni rengini, beyaza boyarım aniden
Mavi siyah isyanları silerim dilimden
Bahar kokularının büyüsüne kapılır, ağlarım sevincimden
Ay ışığını toplarım göğün mor gönlünden
Sevgiler dağıtırım sıcak, gül kokan yüreğimden.

Oysa şimdilerde
Kimse bilmiyor ki
Kimse bilmiyor
Gamzelerim düştü gülüşlerimden
Gök kuşağı, renklerini aldı pembe düşlerimden.

Bilmem anlar mısınız ?
Hani, hasretler yaşanır ya hiç bitmeyen
Hani, dikenli yollar olur ya çetrefilli uzun
Sonu gelmeyen
Buz dağları olur ya hiç hiç erimeyen
Hani, ağaçlar olur ya yaprakları acı rüzgarlarda ürperen
İşte öyle yüreğim şimdilerde
Kışta kalmış bir kuş gibi titreyen.

Her gece
Her gece bir yıldız kayar gözlerimden
Yakar içimi kavurur, bıçak gibi keser öyle derinden
Oysa kimse bilmiyor benim ağladığımı gülerken
El ayak çekilince şehirden.
Her gece teselli bulduğumu, bir kaç kırık şiirden
Kimse bilmiyor
Medet beklediğimi, geçip giden günlerden.

Fakat
Umut rüzgarım, hiç bir şey kaybetmedi değerinden
Duygularım sıcak akar, kış kadar soğuk tenimden.

Ah diyorum ah
Keşke bende, hisssiz yaşamayı becerebilsem
Becerebilsem de yüreğimi böyle incitmesem
Keşke bilsem de, bir ömre sığdırdığım öfkemi
İçime sinmeyen bir şiirin son dizesi gibi silebilsem.

Bak yine bu günde bitti
Anladım ki, herkes geçiyor feleğin çemberinden
Kimse kurtulamıyor kaderin cilvesinden.

Biliyor musun sen gibi
Ben de hiç bilmiyorum
Ne zaman döneceğimi
Rotasız bir geminin, meçhule giden seferinden
Ne zaman çıkarım bilemem, bu hazan mevsiminden.

Fakat hep, hep bir şeyler var
Küçük, küçücük bir mavi maziden
Ve ben yine de hiç bir şey kaybetmedim
Yaşama sevincimden.

Yüksel Beyocaktan
Seslendirme:Ahmet Ormancı
//Bir şarkıdır hayat nakaratı olmayan//