Yavaaaş çocuk!
Bundan sonra ,
Daha temkinliyiz yolculuğumuzda.
Başkalarinin çizdiği yolda değiliz artik,
Seyahat bizim sorumluluğumuzda.

Tuttum ellerinden güvercinlerimin,
Yeni bir hayata “merhaba” dedim.

Tek başınasın ya hani,
Dünyaya meydan okuyorsun ya!
Kurtlar sofrasından pay istiyorsun ya,
Hodri meydan sana,
Işte arena,

Sana demediler mi ?
“Bu topluma dul katıacaksın,
Her nefisce bir bedele satılacaksın,
Başka başka öksüzlere annelik yapacaksın,

Ağlamakta özgürsün,
Dulların gözü yaşlı olmalı .
Sakın gülümseme ha!
Baştan çıkar diğer kadınların kocaları,
Uzun entari giyeceksin,
Bol paçalı olsun pantolonun,
Artık mahallenden sorulur senin namusun”

Bak çocuk!
Bu eğilmez başın ceremesini çooook çektim ben.
Önce deli ,gönlüme şunu tembihledim hemen.
“el etek öpmek yok”
Çalışmaktan başka şansın da yok,
“veren el alan elden üstündür” derler ya
Alan el olmayacaksan asla!
Kendini “Bulunmaz Bursa Kumaşı”na şartla.