Zamanla alışırız ayrılığa dedin de gittin
Söyle ne kadar daha geçecek zaman
Ne zaman alışacağız ha
Ne zaman
Söyle ne zaman evlatlık vereceğiz bu aşkı
Hangi beden üstlenecek
Hangi ten bu evlatlığı



Bir bilsem hangi uygunsuz eldir aramızda dolaşan
Hangi uygunsuz dil
Ne zaman aşk düşse usuma
Umutsuzlukla beraber
Sen geliyorsun aklıma
Eşleşiyorsun ölümle
Ölümün ömrü bitiyor b/tende





Kırgın olsam hayata ne çıkar
Ne olur küssem damarlarımda dolaşan kana
Ağlasam her şarkının ardından
Kâr eder mi serzeniş
Baharla aramda uçurum
Seninle aramda başkası
Ne çok isyanım birikmiş içimin sessiz kentlerinde
İntiharla cinnet arasında
Ceplerinde bitkinlikler biriktirmiş
Çaresiz bir haldeyim



Sözün kalemi astığı dar ağacı benden başka kim olabilir
Kim
Kıyametim değil
İçimden sen kopuyorsun
Kalmasaydın bende bu kadar
Ölmezdim bir ayağım çukurda
Nerede bir sahipsiz veda görürsem seni hatırlayacağım
Ve o büyük hesaba dek
Bir arada olmayışımıza sebep seni bileceğim
Keşke bir dudak payı bırakabilseydi dudaklarımda vedân
Söyle şiir
Haydi sen söyle
Yola çıkmak mı zor
Yoldan çıkmak mı


Bitsin isterse geceler
Senin olsun tüm şarkılar
Ben şimdi bestelerim bir ayrılık şarkısı daha
Kim bilir hangi aşkın dizesinde
Hangi sevgilinin ihanetinde
Bil ki gidişin değil
Kalmışlığın batıyor
Bu yüzdendir aynalarda ki hüzün
Bu yüzden hüzün demlenir avuçlarımda




Şimdi ne söylersen söyle
Biliyorum ki seni böyle terleten
Ayrılığın ateşidir
Gün gelir tetik düşer
Susar kanayan çığlığı şiirin
Hangi kalemi b/dilersen b/dile o z aman