3
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
141
Okunma
Rüzgar senin adını fısıldıyor
Sensiz bu şehrin her sabahında
Hiç gitmemiş gibi senin sesin yankılanıyor sokak başlarında
Sanki dün gibi gidişin oysa
Takvim yaprakları gibi düşüyorum bir bir
Ben hep aynı sokakta bekliyorum
Hiç gelmeyeceğini bile bile
Her gün bir parçam eksiliyor
Ellerim üşüyor dokunduğum her kaldırım taşında
Gözlerim
Göremediğin gök yüzüne bakıyor hâlâ
Sustukça içimde bir sızı
Seni çağırıyor artan özlemle
Dönmesen de olur
Ben idare etmeyi susa(ya)rak öğrendim
Ele karşı gülüyorsa da yüzüm
İçimde ne sitemler saklı ucu yanık
Unutmaya yetecek kadar sevmişim
Senin umursamadığın bir özlemle
Tükeniyorum
Bu gidişin külünde boğuluyor sabahlar
Senin için sakladığım her umut
zehire dönüşüyor içimde damla damla
Gözlerğndeki bu sessizlik
mezar taşı gibi dikiliyor önüme
Artık dönsen de bir anlamı kalmadı
Ben de kalmamışım sana dönecek kadar
Sen çoktan bir yabancısın
Ama
Ben de bir enkazım hâlâ seni içinden sökemeyen
Tükendikçe
Tükeniyoruz
5.0
100% (8)
Cevap Yaz
