Bir bilebilsem
Benim kadar sarıldın mı hatıralara
Kabuk tutmuş bir yaraya
Bir sokak köşesinde
bir şarkının ortasında
hiç ansızın takılıp kaldın mı nefessiz

Söylesene
geceler seni de susturdu mu hiç
Adımı andın mı
kendine bile itiraf edemeden
için için özledin mi

Yoksa
sen çoktan unuttun da
ben kendi kendime mi büyüttüm bu acıyı
Belki de senin için
ben hiç olmamıştım
oysa ben
senin bir gülüşün için
bütün ömrümü bekleyebilirdim.

Biliyor musun
her şeye rağmen hâlâ kızamıyorum sana
ama kırgınım
Öyle kırgınım ki
bir gün dönsen bile
affedemem belki
ama yine de bakarım gözlerine
ve sessizce sorarım

Sen hiç özlemedin mi gerçekten




Sen hiç
benim gibi sustun mu gecelere
Kendi kendine konuşur gibi
aynı cümleyi defalarca yutkunarak söyledin mi


Hani çok severdin ya
"Ak göğsünde nokta nokta ben olam"
Bu türkü çalarken
kalbinin tam ortasında bir yer sızladı mı
adım düştü mü diline
Hiç aynaya bakıp
Kendinle yüzleştin mi
Bitmemeliydi
Ya da
Böyle bitmemeliydi dedin mi kendi kendine

Ben hâlâ
aynı kahvenin kokusunda seni arıyorum
aynı sokakta izini sürüyorum.
Senin unuttuğun her şeyi
ben hâlâ hatırlıyorum
Kahretsin ki
senin gülüp geçtiğin yerde
ben paramparça oluyorum

İtiraf edeyim
Bağışıklık kazandım yokluğuna
Alıştım
artık kızmıyorum dedim de
Kızmak bile fazla gelir belki de
ama öyle kırgınım ki
kendimi bile affedemiyorum
Sahiden sen sevmeyi biliyor musun
Sen hiç özlemez misin