gidelim,temmuzun ortasına
gece yetişemez
yasakladım, kuşlarla yarışılmaz
yasakladım
durma diyorum
kaçıyor ömür
bak aynalar da konuşuyor
hayat yarım
ağaca çıkmayacak balıklar
kırmızı kar yağmayacak
sevişmeye gidelim bir yıldızın en saklı yerine
duraksadığımız yeter
ıslıklar kuruyor
şarkılar nemli
şiirler gürültülü
mahalle şovenist
kaypak bakışlar oportünist
sürekli küfreden duvarlar, Tanrı tanımaz
vaktimizi çaldı insansız sokaklar
ağlama meraklısı bir tümör asırlardır pusuda

en kaos zamanındaysa gövdem
ıhlamur kokar ikiz tepeler
yaşlı çocukluğunla yüzleşerek dökülsene yollara
şehirde boyunlarındaki intihar iplerine
yitirilmiş anıları dizenlere aldırma
mutsuzluğa giden yürüyüşler
aldanış kılığında
Tanrı bile kandırırmış adamı
ben kandırayım şuracıkta seni
hop terellelli düşlerden yeni çıktım
mis gibi ışıldıyor tenim
fesleğenlerin ucuna kon
işte bak
sarı bir yol uzuyor,
patikamın ihtişamı, çayırları büyülüyor
zayıf bir fısıltının çok uzakları gösteren hevesi
bir çığlığın içinde
yüzümde ’sevgili’ tebessümüm

kadın eli değmemiş, bakir bir koku var teninde
senin için yaratılmış ülkeler var bedenimde
ürkütmesin seni susan kuyu, yüksek tepeler
bir pula sattım utanmazlığımı
al dudaklarımı, vesika istemez

gidelim,temmuzun ortasına
gece yetişemez
yasakladım, kuşlarla yarışılmaz
yasakladım
durma diyorum
kaçıyor ömür
akşam kuşu konsun koynuma
telaşlansın bulutlar
doldurdu güz limitini...