sızlanmaların bile sırtını sıvazlamalı
bir kavmin çöküşü günlüklere sızdığında
dünya ayaklarına dolandığında
saatler aşeren vurduğunda...



çözmeli köpeklerin hırçın havlamalarını
üşürken aydınlık bahşeden sokak lambalarını
hani kifâyet keser bazen cümleler
şiir bile doyurmaz, aç yürekleri
susturmaz terennümleri
hani kesilir bazen ellerin fitili



oysa edip ipliklerle okşamak istersin gamzeleri
küt kesilmiş saçlarda mola vermeyi
tükürsen bilirsin ordadır gölge
kapalı gözlerle bile sürer nağmeler ezberi
dinlemez havarilerin bazen
yalancı teyemmümler kahreder yakar içini
göçe zorlar direncini
yeniler değil
yenilenemeyen umutlar astırır duvara kılıcı
savurup attığın şarkılar batar en çok ocağına
hani en çok gidenler bırakır
en kalıcı hasarları kucağına



dik yürmeli şimdi
eskisinden bile daha fazla
ütülemeden yıkayıp kurutmalı genzi
hissettirmeden asmalı dağlara
darağacına çiçekleri
saygı duymalı aşka
düşmandan ayırmalı siperleri!


terk etmeli o mendebur benliği
daha ne kadar oldu ki;

Aşk Bir Yaradır İyileşmek Değil diyeli

hem bu zor zamanlar sağlaması
ne sanıyorsun kendini
sabunun bile hammaddesi bildiğin yağ
kim söyledi sana aralık uykuların rüyâ biriktirdiğini
hep gündüz olur mu
sus gelmez mi hiç arada mumlara da
arada üflenmez mi uzaklara




say ki var!
bak duruyor tam şurada
bak var ki; pembe çıkıyor nefesin
var ki ; yaşıyorsun mendebur ölmedin!



biraz sesimi yükselttim sanırım
özür dilerim
aslında sadece tenler ölür diyecektim
tamam sustum
bilirim damağına pusu kurar sitemler
bilirim dokuz canlıdır bahaneler
ganimettir sevmek
ayrılık kıyamet
diline sebil durur şarkılar
sebil...






ToprağınSesi










.