Bu gun gidişinin ardından
Çok günler gecti
yine sensizlikle
Başlayan sabahlara
Uyanıyorum
Sahil kenarında ki
Çay bahcesi vardı ya
Hani seninle orada bulurşurduk



Biliyormusun
Bu gün yine oraya gittim
Hiç bir şey degişmemişti
Adımızı kazıdıgımız çınar ağacı
Ve hemen yanında duran
Üzerinde oturdugumuz
O tahta masa
Beni tam gözlerimden vurdu
İşte o an
İçime düşen hüzünle beraber
Gözyasım akmaya başladı
Kimseler görmesin dıye
Başımı kaldırmadım yerden
Aslında hiç bir şey değişmemişti
Değişen tek bir şey vardı
O da
Benim beyazlaşan ak saçlarım
Ve titreyen ellerimdi



Şöyle bir düşündüm de
Oturdugumuz o tahta masa
Senden vefalı cıkmıstı
Yıllar geçmesine rağmen
Meydan okuduğu yıllara inat
Hala duruyordu
Hem de aynı yerde
Olacak şey mi
Hatıralaralarda kaybolmuştum
Öyle derinlere dalmışım ki
Yolda yürürken gözüme
Sadece sevgili çiftler çarpıyordu
Baktıkça bakasım geliyor
İçimi tatlı bir duygu kaplıyordu
Bazen de
Bir hüzün cöküyordu üzerime
Karabulutlar başıma toplanmış
Sağnaklar düşüyordu
Damla damla tenime



Ansızın geçmişe dönmüştüm
Anılarım vurmuştu beni her yandan
Mutluydum seninle geçirdiğim
Her andan
Hani sanki
Tekrar gelmişim gibi bu dünyaya
Yeniden yaşıyordum o senli günleri
Sımsıkı sarılıyordum sana
Sıcacık tenine olan yakınlığım ile
Isıtıyordum buğulanan nefesimi
Unutmuşum off
Gözlerimi kapadığımın
Farkında bile değildim
Açtım gözlerimi
Ben nerdeydim
Ya sen
Sen nerdeydin



Yoksun, Kahretsin
Ben aslında terk ettiğin
O gündeydim
Aşkın, sevginin
Yalan Olduğu yerdeydim
Sorarsan bir gün beni
Aşkın yalan olduğu yerdeyim
Bıraktıgın o yerde
Tahta masanın üzerinde..

MELTEM KINIC

Sesiyle şiirime hayat veren Beyaz Martı Gökhan abime sonsuz teşşekkürlerimi sunuyorum