1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
920
Okunma
alnındaki karmaşayı
dayayıp cama
ırak’ı yakınla devşiriyor.
bulutlar paramparça ediyor
içinden geçerken ışığı,
zümrüdi bir mesken beliriyor.
orta yerinde kuramın
leylak kokusu
sunarken saçları,
uzunca bir an
nihayete eriyor.
seyrine tutulan defter
el yazısıyla bezenip
çoğaldıkça anılar,
iki ucundan tüten hasret
lafazan tavırlar
misafir ediyor.
izini sürdükçe dizelerin
şarabi düşlere dalıyor.
yola yatırma gözlerini.
adı biz olsun seçilmiş yalnızlık’ın
lirik tınılar tutunsun paçalarımızdan.
nâr’ında kor olmamış umutlar,
ılık rüzgarlar,
zoru aldatmış sorular olsun.
lazım değil
ısıtması içimizi
k’opmasın yeter göğsündeki alevden
ızdırap verir edasıyla kıvılcım.
nerdeysek öyle kalalım.
B.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz