.




Güney ağaçlarının kırk döndüler savurduğu bir mevsimdi
amansız yol tarifleri hep yanlış veriliyordu
bordaları gümüş tenli gazellerle kaplı kalita miçolarına


Teleği pütürlü mağara kuşu da olmasa
yani uğursuz sayılmasa su dökülse arkasına

kara dağın koynuna kıvrılıp yatışını denizin
kıyısına varınca
sadece dinlemeyip duysa
dursa tiksinmesi de gözlerinin
sunturlu kılıçbalığı karartılarını görmeyecekti kuşatma hazırlığının
anakara ve onun soluk benizli yerlileri bir ara


Alargaları cennetin bin mil açıklarına çeken
kürek mahkumuydu sisifos
dişi doğduğu toprağın kuma gömülen doğusunda
solundaki boşluğu delta manzarasına açılan
ırmağı süslüyor, yüzüyordu. yüzündeki serapla


Serbest piyasa koşullarındaki cephede kurulmuştu o liman
bir inip bir çıkan pistova tıka basa barutlar doldurulduğunda

teke tek vuruşmanın ustası arkebüz
mertlik töresinin bozdurulduğunu henüz öğreniyordu

duba kılıklı hayat son düğümünü ona fırlattığında
dilin dile dolandığı oradan.
cehennemin bucağından...


Sonra. çok sonra
seyyal bir ses duyuldu


pante rey!
pante rey!

gövdene sarıl köklerini tut
ve kalbin gök’adam üzerinde kurulduğunu anla










*ispanyolca: hep akar


.