Minicik bir kızımız,
O incecik sızımız,
Aynı hazza tat veren
Bir tutamlık tuzumuz

Hiçbiri olmasa da
Ve belki de hiçbir şey,
Yanyana yaşıyoruz

Yanyana tutuyoruz
Aynı yerinden kalemi
Hayatı
Aynı yörüngeden izliyoruz

Üşüsek birden örneğin,
Sokulamayız
Peluş bir battaniyeye belki
Ama aynı çiğ damlası,
Yaprağımızdan özümüze yürüyor ikimizin de

Tren raylarını
Huzur ile beziyoruz
Değdirmeden
Birbirlerine onları

Demincek saçlarındaydı ellerin gördüm
Dudaklarında eski bir şarkı vardı
Önlüğünü takıp,
Soğan doğradın geçen akşam üstü
Gözlerin yandı yine

Gece geç bir vakit,
Susadın
Susarken benliğime
Eğip büküp kelimeleri
Penceredeki buğuya
Adımı yazdın

Dua ettin hemen silinsin
Kimseler farketmeden diye

Laf olsun işte benimkisi
Ürkektir gülümseyişlerin bilirim
Aldırma sen

Esmer ezberlerimi
Sarartan imgem
Solma sadece
Solma ki,
Yeniden doğabileyim
Kendi günümde,
Kendi saatimde
Hep erebileyim belleğine
Unutkanlık bulmacanı
Tamamlamam lazım

Yanyana iki çentik
Daha atabileyim
Şu geçmişi kınalı kainata
Kelebeğin kanadında
İki toz zerresi
Uçuşsun alabildiğine
Sert rüzgara rağmen
Yanyana
Serpilsin umudun tohumcukları
Bu çorak toprağıma...