duygu aktarımı çok iyi bir şiir tebrikler...

Yaşamak için, elbet bir bahane olmalı
Ben onu bulamadım izbe iç alemimde
Güneş diyor ki, insan neşe ile dolmalı
Tezatlık fıtrat iken, varlık ikilemimde

Karanlık ufuklarda, yağmur yüklü bulutlar
İs gibi hüzün ve gam yağdırıyor her akşam
Gönül evime giren yar sandığım haydutlar
Umut ve düşlerimi, çalmış nereye baksam

Gözlerimi kapayıp mahşer günü uyanmak
Ruhumun tek hayali, ruhumun son arzusu
Beni yordu dünyanın, yollarına dayanmak
Bu yüzden istiyorum, huzur dolu sonsuzu

Boşa çırpınıyorum, kırık kanatla fakat
Acizliği kendime itiraf çok zor cidden
Dürüstlüğü yaşamak hakikaten liyakat
İki yüzlülük eser, insan gibi mucidden

Durduğum nokta: Araf; ellerinkiyse Arafat
Huzur zaman çölünde aradığım bir zemzem
Dilimde âh keşkeler, boş kalbimde nakarat
Artık sessiz sadasız, ölmek hayattan elzem

bu şiirin üstüne yorum yazmak bile zor be şairim.İçinde bulunduğumuz haletiye ruhiyelerimiz öyle ala bora olduki sana hak veriyorum.Hani yazdım ya el kızı döndürür diye işte öyle vallahi döndürüyorlar insanı.Huzur dolu bir hayat yaşaman dileklerimle

A'raf. Durduğumda en iyi tanıdığım, anladığım ve çaresizliğinde debelendiğim nokta. Ve o moktaya en çok yakışan sözcük "keşke"ler. İçinizi kanırta kanırta geçer her seferinde aklınızdan geçerken.
Kalmayın orda hocam. Yıldırır adamı canından.
Emeğinize sağlık.

Sitem dolmuş şiirde ne guzel guzel sıırler başlamış derken gene sardıkmı başa :)