Düştük zamanın cenderesine,
İnsan;
İnsan olduğundan utansın.
Yaşayan mazlumun,
Düşmüş terekesine,
Kalan vicdan,
Kaybolana ağlasın.


Yer ateş, gök ateş,
Bırakın efendiler,
Gök kubbenin altında mazlum kanı aksın.
Gücümüz yetmez duadan başka,
O hesap;
Gün gelir zalime dönermiş,
Secdeye gitmeyen başa,
Seccadeler ağlasın.


Zalimin zulmünü silecek sultanlar,
Dua ordusunun ardında,
Saf bağlasın.
Hemen yanı başımızda güya,
Hümanist sırtlanlar.
Kutlu ordunun sultanı Selahaddin,
Mezarında ağlasın.


Üç asırdır yuvarlandık,
Esveli safiline.
Yetimin ırzını verdik,
Analar karalar bağlasın.
Kutlu diyarları verdik elin şerefsizine,
Şu halimize sarı kamıştaki şehitler ağlasın.


Görmesin,
Ruhumun derinlikleri bu acı vahşeti.
Mademki zaman durmuyor,
Bari erisin.
Gözü kör olsun soysuzun,
Şimdi Görmesin cehennemdeki vahşeti.
Şu dünyada mazlumların haline,
Cehennem bekçisi malik ağlasın.


15.01.2013

EDEBİYAT YÖNETİMİ SEÇİÇİ KURULUNA VE YORUM ZAHMETİNDE BULUNAN ARKADAŞLARA TEŞEKKÜRLERİMLE