Yürekli bir adam
Sivri dilli bazılarına göre
Dobra dobra
“takiyye”yapmadan konuşan
Bir ulusa mal olmuş bir yürek
Bedelini sürgünlerde ödemiş
Hasret kalmış vatanına
Yakınlarından uzakta
Kalsa da bir başına,
Şaşmamış doğruluktan


Sahipsiz kalmış, ortada kalmış
Dinine sahip çıktı diye
İnançları için dışlanmış
Yılmadan sevgi ile donatmış her sözü
Cesur olmuş kalemi aldırmadan
Hak etmediği halde yobazlıkla suçlanmış
Okunmaya bile gerek duyulmamış
Örümcek kafaların nezninde

Yıllarca sömürülmüş
Dar kafalar kendine biçmiş yontmuş
Dünya görüşlerine uygun olanları beriye
Gerisi fırlatılıp atılmış
Unutulsun diye!!


Peki bu muydu Mehmet Akif?
O ne softa ne yobaz
Ne de körü körüne dinini savunan
O,
İnançlı, dindar,bilinçli
Asla ulusal kimliğini reddetmeyen
“Kahraman ırkıma bir gül,ne bu şiddet bu celal”
O’nun eseri değimliydi?
Bizi her söylediğimizde coşturan
Milli şuurla donatan
İstiklal Marşımız


Ülkesi işgal edildiğinde,
Savaşın hem de tam ortasına kendini verir miydi?
Mücadelede kol kola, omuz omuza olur muydu?
Anlayamazdı küf tutmuş yürekler
Onu anlamak için onu yaşamak gerekir
Onu anlamak için onun gibi olmak gerekir
Kör gönüller bilemezdi!

O bir dava adamı
O cehaletin baş düşmanı
O geri kalmışlığa savaş açan
Urbasız bir asker
Mazlumun yanında daima
Bakın emperyalist güçlerin helak edilmesi için
Rabbinden ne istiyor;
“Yarab, bu ne hüsrandır?
İlahi, bu ne zillet?
Mazlumu nedir ezmede, ezdirmede mana?
Zalimleri adlin hani öldürmedi hala”


Yaşasa
Yeniden Sürgünlere mal olsa
Yine doğruyu haykıracaktı
Ruhun şad olsun büyük üstat
Nurlar içinde yat

Şimdi gaflet ve dalalet içinde ulusun
"Sahipsiz bir milletin batması haktır/
Eğer sen sahip çıkarsan bu millet batmayacaktır."dedin
Sahiplendin vatanına
En büyük yurtseversin gözümde
Benim yürekli onurlu şairim
Mekânın cennet olsun
Azda olsa sonuna kadar!
Kalacağız senin neferinde

Jale KESKİN //İskenderun

Mehmet Akif Ersoy’a saygı ile