Gözlerindi yaşama sebebim
Simsiyah gözlerinin keskin bakışlarında buldum kendimi,
Asla dönemezdim geri
Olmadı,olmayacak
Gözlerim ve o kara gözler asla bakışmayacak.

Bembeyaz minik ellerin varya
Dokunmaya kıyamadığım
Her gördüğümde sevgiyle kavramak için can atıpta
Yerimden kalkamadığım.
İşte öyleydi sana olan sevgim.Hep kalkıp boynuna atlamak istedim
Ama olmadı.Olmayacaktı ellerim o narin ellerine asla dokunmayacaktı.

Simsiyah omzuna dökülen saçların
Her telinde aşkı yaşadım ben.
Saçlarını toparlayışın ve omzuna döküşün varya
Her defasında aşkımı döküyordun aslında.
Koklayamadım,tarayamadım o yumuşacık saçları.
Ama olmadı,olmayacaktı ellerim asla o saçlara dokunmayacaktı.

Küçücük dudağın varya hani ateş kırmızısı renginden.
Asla bir sevgi sözü çıkmayacaktı.
Adım dahi dökülmeyecekti dilinden.
Sen başkalarına söylerken aşkını ben bekleyecektim hep ,bekleyecektim.

Uzaktan sevmiştim seni,ne kadarda masum gülüyordun,
Bir bebek gibi saf ve temizdi duygularım.
Anlamadın,anlayamazdın aramızda dağlar vardı.
İlla kara dağlar olması gerekmez,
Dağlar gibi aramızı ayıracaklar vardı.
Söyleyemedim sevdiğimi,kaldı içimde bir yara gibi.
Her görüşümde seni biraz daha büyüyor o yara.
Yakında iyileşir belki bilemem ama dibi derin
İz bırakacak kalbimde, o kesin.

Kızdığında bile ne kadar masum oluyordun.
Sesin okşuyordu adeta ruhumu.
Ama bana o sesi bağışlamadın.Nerden bilecektin ki sesinin bir saniyesinde mutlu olduğumu.
Nerden bilecektin bana kızman için neler yapmayacağımı?
Uzaktan sevmeyede alıştım.

Belki sende anlamıştın sevdiğimi.
Sende sevmiştin belki beni , bilemezdim.
Aramızda büyük dağlar var büyük.
O dağları aşmak için bana atacağın adım küçük.

Her gece akıttığım göz yaşlarında boğuldum.
Boğuldukça sustum çıkarmadım sesimi.
İçimde her an dalgalar gibi yankılanıyordu sesin.
Ben seni sevdim sen bunu bilemezsin.

Şiirler,mektuplar yetmez ki anlatmaya aşkımı,
Ben senin gülüşünü sevdim.
Bakışını,sesini,saçlarını, kahkahalarını sevdim.
Bu kahkahalara ortak olmak istedim.
Olmadı.
Olmayacak senin kahkahaların benim kahkahalarımla asla buluşmayacak.

Kimse bilmedi ne kadar sevdiğimi.
Nerden bilsinler ki?
Dışım günlük gülistanlıkken
İçim kopan fırtınalardandı.

Gün geçtikçe büyüdü aşkım,
Gün geçtikçe eridi yüreğim.
Kaldıramıyordu bu kadar büyüğünü.
Halbuki ne kadar çok görmüştü.
Ama görmedi böyle büyüğünü.

Seni göremezsem diye uykulardan kaçarken ben,
Sen kim bilir kimleri hayal ediyordun ?
Biliyorum asla sevmeyeceksin beni,
Ölsem bile seveceğim seni.

Mecnunun adı çıkmış bir kere
Benden daha deliyim ondan.
Ama aşkın adı bende kalsın.
İstemem seni aşkın bende kalsın.

Ben aramızdaki dağları aşmak için senden tek sözcük beklerken,
Sen hangi engelleri aşacaksın kim bilir?
Unutma bu dünyada kavuşamadım sana ama
Bir dünya daha var daha
Uzun ve sonsuz..
Bu dünyada gördüm seni
Bırakmam bir daha,asla...