D Ü Ş L E R İ M

Bir köyde, bir dağın eteklerinde,
Mutlu bir yuvadır dileğim benim.
Balı, kütük kovan peteklerinde,
Bahçede olacak çileğim benim.

Suyu doldurmalı her gün pınardan,
Ağaçları büyük olsun çınardan,
Çimenlere basma, yürü kenardan,
Temiz hava ister yüreğim benim.

Bahçede bir havuz, içinde ördek,
Tavşan da olacak, büyük bir çardak,
Su tastan içilir, istemem bardak,
Doğal bir yaşamdır ereğim benim.

Hormonsuz sebzeler, taze meyveler,
Bir düşün, bahçede oğlaklar meler,
Yarpuzlar, kekikler bir de naneler,
Otlardan olacak böreğim benim.

Çiçekleri türlü türlü açacak,
Üzerinde kelebekler uçacak,
Hastalık yok olup, mikrop kaçacak,
Sedirden olacak tereğim benim.

Unutup da yapay olan markayı,
Giyeceksin elde örme hırkayı,
Yetiştirip buğday ile arpayı,
Evde açılacak çöreğim benim.

Bahardan odunu getireceksin,
Yazın da, kışın da oturacaksın,
Aşına ekmeği batıracaksın,
Bükülmez o zaman bileğim benim.

Sabahları adaçayı kaynasın,
Darı bulamacı yiyen oynasın,
Ayıcık pekmezinin için bir tasın,
Andız göveleği direğim benim.

Ortaya koy, meyve dolu kalburu,
Biraz esmer olur köylü bulguru,
Ala ülübüden pişir bir kuru,
Yufka ekmektendir küreğim benim.

Bir kabak pişirin, sütü bol olsun,
Kaynasın kuşburnu, biraz bal olsun,
Heleşim incirden, reçel gül olsun,
Şimşirden yapılsın tarağım benim.

Arif’im, avundum hep düşlerimle,
Özlemler barışmaz hiç işlerimle,
Canlarım, dostlarım, sevdiklerimle,
Sağlıklı bir yaşam dileğim benim.

Arif GÖLGE
(Mersin, 26 Ocak 2001)

(Not: Bu şiir, 26/06/2001 tarihinde, Mersin 2. Noterliğinin 13671 yevmiye no.su ile yazarı adına tescil edilmiştir.)