görmeyi bekledim..
gördüğüne sevindi
gönlüm tebessümünü diledi
anladım ki bu sevmekti

üç yıl sonra köyde karar kıldık..
sattık savdık, lüksten caydık
ovaya kendi elimizde bina
kulübemizde başbaşaydık

başbaşa, elele, toprak işledik.
kendi mahsulümüzden yedik
biber, bamya, tarhana,
birlikte kışlıklar hazır ettik

fark etmedik.. yapraklar sarardı
sevgimizle ısındık dağlar beyazdı
gözlerimde parıldayan gözleri,
ellerimde sıcacık elleri vardı..

özlemişti, torun diye uçakla gitti
her gün, günboyu telefon etti
kedimiz karadutu, köpeğimiz leydiyi
saksıları fideleri sordu.. sula dedi

suladım, çapaladım, onun içinde kokladım
domates, biber bamya salatalık topladım
onunlar birlikteydik hep, konuşurduk
hep yanımda olsa da hasretle yandım..

günler boyu aradım telefonu açmadı
habersiz bırakmazdı ama sonra da aramadı
aklıma güzel hiç bir şey gelmedi
içim acıdı, yüreğim yandı, gözlerim kapanmadı

oğlu annesini vermedi, selamımı söylemedi
kısa kesti, "yollamayacağım" dedi
acabalar kaygı telaş.. içim içim yedi
hiçbir teselli yetmedi, hayat bitti

şiir.... sevgi? umut!!!!! ömrüne bereket..
O’nlu fallar çıksa da çıkmasa da gayret
dua O’na.. şükür Yaratana sevdirene
gülüşüne hasret hasret HASRET