neleri kaybettik be şu hayatta
neleri kurban verdik hain zamana
kimler geldi geçti ömrümüzden
ne ihanteleri yaşadı bu gönül
ve nice vefasız kurşunu yedi şakağımız
kahırlı ama onurluydu dik duruşumuz...

gönül günlüğüne kimleri yazmadık ki
kimler için canımızı feda etmedik ki
ihanet yağarken körpe bedenlerimize
dost diye siperlere gizlenmedik ki
yanlızlık kol gezerken meydanda
kahırlı ama onurluydu dik duruşumuz...

el açarken kimsesiz yaradana o bilir
kendimizden gayri kimler için dua etmedik ki
kahpe pusudayken hayatlarımız pervasız
arkadan vuranlara bir gün bile beddua etmedk ki
vicdanımıza saplanmışken keder hüzün
kahırlı ama onurluydu dik duruşumuz...

dur be gönül dur artık deşme yaramı
içimden akan yaşları bilmezsin ki sen
nice dost kurşununa kurban gitmiş yüreğim
elbet birgün dirilecektir küllerinden doğarak
ve işte o gün ağlayacak semaya bakarak
yordu yıllar vefasızlık arkadan vurmalar ve ihanet
AMA KAHIRLI VE ONURLUYDU HAYATTA DİK DURUŞUMUZ...